Jak to jest ,,nie pasować” do ogólnie przyjętego wzorca?

Rodziny 2 plus 2 a może jeszcze bardziej nie pasować? Nie pasować do heteronormatywnego społeczeństwa i kultury w jakiej żyjemy?

Jak to jest urodzić się w ciele niepasującym do tego kim się jest? Nienawidzieć siebie? Swojego ciała, twarzy, piersi…

Ciała obce. Opowieści o transpłciowości, Paula Szewczyk.

Dawno nie czytałam tak dobrego reportażu.
Opowieści pełnej miłości i siły.

Bohaterkami i bohaterami książki są osoby transpłciowe, ich rodzice, partnerzy i partnerki.

Po każdym reportażu autorka zamieszcza ważne informacje - czym jest tranzycja, dysforia, coming out, jedynka, dwójka, binder, MTF, FTM itd itd

Czy wiecie że Polska jest jedynym krajem w UE, w którym by zmienić oznaczenie płci w dokumentach, trzeba wytoczyć proces własnym rodzicom?
(Naprawdę myślicie, że Was nie dotyczy i nie spotkaliście w życiu ,,takiej osoby?)

Jeśli jesteś osobą transpłciową, sama musisz opłacić wszystkich lekarzy, pozwać rodziców, i mierzyć się ze stereotypami. (Koszt to kilkaset tysięcy złotych – jeśli zaczniemy od wizyt u psychiatry, seksuologa, endokrynologa, terapeuty, wliczymy przyjmowanie hormonów i wszystkie operacje, które w Polsce nie są refundowane albo o refundację trudno.)

Kornel zmagający się ze stanami lękowymi, depresją i myślami samobójczymi - chłopak, którego w szpitalu psychiatrycznym wysłano na oddział dla młodych kobiet. (To tylko jeden z bohaterów Ciał obcych).

Jaki to jest potworny konflikt wewnętrzny, gdy w lustrze widzisz osobę, którą się nie czujesz.

Ale ta książka budzi też nadzieję.

Za każdą z historii opisanych w książce (ale też tych które znam z gabinetu) jest nadzieja na odzyskanie swojej tożsamości. (I pełni życia).